Herkesin Bir Canavarı Vardır
İnsan en çok kendinden kaçar
O zaman canavar kendisi midir?
Belki ama insan bilemez nedir kendisi
Bilinmezden mi kaçar, karanlıktaki çocuk gibi?
Ama koyar her birinin yerine bir yalanı
Aldanmaktan mı?
Galiba
Bakar yatağın altına ve emin olur
Canavarın olmadığına
Her gece yeniden
Sayar parasını ve kazançlarını
Unutmak için parça parça
Kendini yitirdiğini;
Korkaklığıyla
Her gün söylediği yalanlarla
Canavar kemirir seni içten
Ve sen suçlarsın zamanı
Yitirdiklerini, yaşlanmanın acısını
Anlamazsın asla, hayal gücüdür
İnsanı var eden.
Gerçekleşmeyenlerin yerine birer karabasan
İçinde yarattığın canavar seni yavaşça yiyen
Dışarıda yalanlar dillendirilmeyi bekleyen.
Ömür boyu bir kurtarıcı
Boşuna beklenen.
Tunay
Ana Sayfaya Gitmek İçin Tıklayın