Herkesin Bir Canavarı Vardır

 

İnsan en çok kendinden kaçar

O zaman canavar kendisi midir?

Belki ama insan bilemez nedir kendisi

Bilinmezden mi kaçar, karanlıktaki çocuk gibi?

Ama koyar her birinin yerine bir yalanı

Aldanmaktan mı?

Galiba

Bakar yatağın altına ve emin olur

Canavarın olmadığına

Her gece yeniden

Sayar parasını ve kazançlarını

Unutmak için parça parça

Kendini yitirdiğini;

Korkaklığıyla

Her gün söylediği yalanlarla

Canavar kemirir seni içten

Ve sen suçlarsın zamanı

Yitirdiklerini, yaşlanmanın acısını

Anlamazsın asla, hayal gücüdür

İnsanı var eden.

Gerçekleşmeyenlerin yerine birer karabasan

İçinde yarattığın canavar seni yavaşça yiyen

Dışarıda yalanlar dillendirilmeyi bekleyen.

Ömür boyu bir kurtarıcı

Boşuna beklenen.