Güneş Ve Yıkık Duvar
Güneş vardı arkamızda
Yıkık duvarla kelebeklerin gölgeleri
Şimdi kalan aklımda
Ne bir duygu ne bir düşünce
Kendime ait olmamalı
Hepsi geldi güneş ve yağmurla
Takip ederek eski dere yataklarını
Ve çiçek tozlarını
Sonra içimde istekler doğdu
Acemi, çocukluktan çıkar gibi
Saklamak isteyerek onları
Zamanla daha çok meşgul olarak
Yetişkinlik, biriktirerek yaratılan kişilik
Yaşamlarından kopmuş antikalarla dolu
Bir müze gezisinin övülmesi gibi
İçimde büyüyen bir sıkıntı oldu
Neye yarar anmak, bir filmin tekrarı kadar
Uzun ve artık ezberledik oyunları
Neye yarar geleceğe dair senaryolar
Parça parça çalınmışsa başkalarından
Şimdi geriye kalan
Güneş ve yıkık bir duvar
Arasına milyonlarca şey sığabilir
Ama bir hiç, kelebeklerin gölgeleri gibi
Sadece bir akıl öznesi olmayan
Tunay
Ana Sayfaya Gitmek İçin Tıklayın