Büyük Ev

Uyanıkların akılsızlara anlattıkları

Ve sonra akılsızların daha akılsızlara

Kulaktan kulağa dolarak oluşmuş bir evde hapistim

Kapısı önyargıydı ve gerçeğe çıkmadığı için

İnsanlar boşluğa düşmesin diye sonsuza kadar kilitlenmişti

Pencerelerden ilk zamanlar görünen gerçek

Değişken olduğundan ev halkına korkutucu gelmişti

Bulunan mutlak doğruyu yıkabilecek doğrulardan

Korunmak için pencerelere ziftli levhalar yerleştirilmiş

Dışarıdan da içerisi boş süsü verilmişti

Yine de depremler zaman zaman sarsardı bu evi

Yıkıntılar çabucak toparlanır

Ölüler çabucak yıkanıp dualarla aklanırdı

Her yıl aynı zaman bayramlar kutlanırdı

İnsanlar aynı yılın aynı günü olduğu için

Coşkulu ve yeni olduğundan bahsederlerdi

Yapabilecekleri onca şey varken geçmişten

Tam anlamadıkları her şey gibi bunları sever

Apaçık bir şey gördüler mi hemen üstünü örterlerdi

Saygıyla gizlerlerdi kendi saygısızlıklarını

Fareleri evin, sahiplerine benzerdi

Yemek, yalan söylemek ve evlenmek için

Doğru zamanı kollarlardı

Erdem sözcüğü hiç bilinmediğinden

Aydınlık ve karanlıkta aynı kişilerin ayrı ayrı hayatları vardı

Karanlıkta bu yüzden hamamböceklerine çok rastlanır

Işık açıldı mı, karşılıklı selamdan sonra kapatılırdı

Ve ben sıkça dayadığımdan kafamı duvarlara

Adım duvarları dinleyen deliye çıkmıştı

Oysa her seferinde başka bir duvarı dinlediğimi

Anlayan olmamıştı

Sonunda aradığım sesi duyduğumda

Üzerindeki bin yıllık

Tozlu cübbeleri, üniformaları, ceketleri

Yere atıp, ilk kez işe yarayan vestiyerle

Duvarı yıkarak dışarı çıktım

Nereye gittiğimi bilmiyordum

Ama kendimi bilmem gerektiğine göre

Doğru yönde ilerliyordum:

Bilinmeyene...